ปีหน้าเปิดใช้ทางคู่สายตะวันออก เฟสแรก "ฉะเชิงเทรา - บางน้ำเปรี้ยว"

รถไฟทางคู่สายตะวันออกช่วง "ฉะเชิงเทรา-คลองสิบเก้า-แก่งคอย" ระยะทาง 106 กม. หลังเริ่มงานก่อสร้างพร้อมกับรถไฟทางคู่สายอีสาน "จิระ-ขอนแก่น" เมื่อเดือน ก.พ. 2559 ที่ผ่านมา ถึงขณะนี้ทำผลงานก่อสร้างรุดหน้าไปได้แล้ว 50% ซึ่งเร็วกว่าแผนงานที่วางไว้

จากผลงานที่ก้าวหน้า ทำให้ "ร.ฟ.ท.-การรถไฟแห่งประเทศไทย" เตรียมเปิดให้บริการเร็วขึ้น ประเดิมเฟสแรกช่วง "ฉะเชิงเทรา-บางน้ำเปรี้ยว" ภายในเดือน ต.ค. 2561 และเปิดตลอดเส้นทางในปี 2562

แหล่งข่าวจากการรถไฟแห่งประเทศไทยเปิดเผยกับ "ประชาชาติธุรกิจ" ว่า ทางคู่ฉะเชิงเทรา-คลองสิบเก้า-แก่งคอย มีระยะทาง 106 กม. ซึ่งแบ่งงานก่อสร้างเป็น 2 สัญญาขณะนี้มีความคืบหน้า 50% โดยสัญญาที่ 1 งานก่อสร้างทางรถไฟทางคู่ช่วงฉะเชิงเทรา-คลองสิบเก้า-วิหารแดง และช่วงบุใหญ่-แก่งคอย พร้อมทางคู่เลี่ยงเมือง (Chord Line) 3 แห่ง วงเงิน 9,825 ล้านบาท มี บมจ.ซิโน-ไทย เอ็นจีเนียริ่ง แอนด์ คอนสตรัคชั่น เป็นผู้ก่อสร้าง ความคืบหน้าอยู่ที่ 45% เร็วกว่าแผน 22%

สัญญาที่ 2 งานก่อสร้างทางรถไฟทางคู่ช่วงวิหารแดง-บุใหญ่ พร้อมอุโมงค์รถไฟ วงเงิน 407 ล้านบาท มี บจ.ไร้ท์ทันเน็ลลิ่ง เป็นผู้ก่อสร้าง มีความคืบหน้าอยู่ที่ 60% ช้ากว่าแผน 7% ซึ่งวันที่ 17 พ.ค.ที่ผ่านมา ได้ดำเนินการเจาะอุโมงค์รถไฟลอดใต้เขาพระพุทธฉาย ระยะทาง 1.2 กม. เสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยใช้เทคโนโลยีการก่อสร้างจากประเทศออสเตรเลียมาดำเนินการ

"คาดว่าจะเปิดให้บริการช่วงแรก คือ ฉะเชิงเทรา-บางน้ำเปรี้ยว ระยะทาง 20 กม. ในเดือน ต.ค. 2561 จากนั้นจะเปิดให้บริการเต็มเส้นทางภายในปี 2562"

สำหรับโครงการก่อสร้างรถไฟทางคู่ในเส้นทางรถไฟสายชายฝั่งทะเลตะวันออก ช่วงฉะเชิงเทรา-คลองสิบเก้า-แก่งคอย เป็นการก่อสร้างทางรถไฟใหม่ จำนวน 1 ทาง คู่ขนานไปกับทางเดิม เริ่มจากสถานีฉะเชิงเทรา ไปตามทางรถไฟสายตะวันออกเดิม (สายอรัญประเทศ) ผ่านสถานีบางน้ำเปรี้ยวถึงสถานีคลองสิบเก้า

จากนั้นแยกขนานไปกับทางรถไฟสายคลองสิบเก้า-แก่งคอย ผ่านสถานีองครักษ์ วิหารแดง บุใหญ่ สุดปลายทางที่สถานีแก่งคอย ซึ่งผ่านพื้นที่อำเภอเมือง และอำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา พื้นที่อำเภอองครักษ์ และอำเภอบ้านนา จังหวัดนครนายก และพื้นที่อำเภอวิหารแดง อำเภอเมือง และอำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี

เมื่อแล้วเสร็จจะเป็นรถไฟทางคู่อีกหนึ่งเส้นทาง มาเสริมแกร่งระบบโลจิสติกส์ในพื้นที่อีสานและภาคตะวันออกของประเทศไทย

ที่มาและภาพประกอบ : prachachat