Sense of Third Place

เป็นที่รู้กันว่านักออกแบบตกแต่งภายในหรือมัณฑนากร ไม่เพียงแต่จะเป็นผู้จัดการพื้นที่ว่างเพื่อการใช้สอย แต่ยังต้องให้ความสำคัญกับการกำหนดกลิ่นอายของสไตล์ รสนิยม และความหลงใหลของผู้ใช้พื้นที่นั้นๆ ด้วย แต่ดูเหมือนกฎเกณฑ์การออกแบบพื้นฐานกลับมีความหมายกับการอยู่อาศัยและการใช้งานพื้นที่ น้อยกว่าบรรยากาศ มุมมองและของตกแต่งไปแล้ว โดยเฉพาะร้านเล็กๆ ที่สร้างขึ้นเพื่อรองรับกิจกรรมใดๆ ที่ตอบสนองการใช้เวลาของผู้คนในยุคดิจิตอลที่ทำงานได้ อย่างการนั่งคุย หรือดูข้อมูลข่าวสาร สาระและความบันเทิงผ่านเครือข่ายโซเชียลเน็ตเวิร์คหรืออินเตอร์เน็ต

ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจเลยที่สไตลิสต์ก็สามารถตกแต่งภายในได้ราวกับมัณฑนากรมืออาชีพ หรือแม้แต่เจ้าของบ้านอย่างเราๆ ท่านๆ ก็ลุกขึ้นมาตกแต่งบ้านหรือร้านเล็กๆ ของตัวเองได้งดงาม มีรูปแบบของรสนิยมส่วนตัวไม่ซ้ำแบบใคร และดูเหมือนจะเป็นเทรนด์ใหม่ที่ทุกคนขอแค่มีเพียงแรงบันดาลใจดีๆ ก็พอแล้วกับการสรรค์สร้างงานออกแบบที่เป็นตัวเอง

มุมนั่งรับประทานภายนอก

ไลฟ์สไตล์ที่กล่าวมาจึงเป็นที่มาของธุรกิจร้านกาแฟแทบจะทุกตรอกซอกซอย ทั้งในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัดโดยเฉพาะในเมืองท่องเที่ยว ที่ดูเหมือนบางครั้งไม่ได้มีหน้าที่ขายเครื่องดื่ม ขนมและของว่าง ไปจนถึงอาหารง่ายๆ แต่ยังขายพื้นที่เพื่อให้ผู้ใช้บริการมาใช้เวลาเพื่อกิจกรรมร้อยแปดพันเก้า กลายเป็นว่าการกำหนดพื้นที่ใช้สอย สิ่งอำนวยความสะดวกภายในร้านและบรรยากาศ ตามแนวคิดการออกแบบที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวนั้นมีไว้เพื่อตอบสนองการใช้งาน เปรียบเสมือนสถานที่สำหรับกิจกรรมที่อยากทำแบบเปลี่ยนบรรยากาศ ให้แตกต่างออกไปนอกเหนือจากการใช้ชีวิตในบ้านและที่ทำงาน ลองมาดูร้านกาแฟธรรมดาที่ไม่ธรรมดาชื่อ “ชีวิตธรรมดา” ที่เชียงรายดูว่าจะมีแนวความคิด (Theme Concept) และสิ่งอำนวยความสะดวกในร้าน (Function & Facility) รวมทั้งบรรยากาศ (Mood & Tone) อย่างไร

บรรยากาศร้านและการตกแต่ง

เห็นไหมล่ะคะว่าคำว่าร้านกาแฟอย่างเดียวเห็นจะไม่พอแล้ว แต่ละคนแต่ละไลฟ์สไตล์ต่างจิตต่างใจชอบบรรยากาศไหน อยากเข้าไปดื่มกิน นั่งทำงานคนเดียวหรือกับกลุ่มเพื่อน หรือจะท่องอินเตอร์เน็ต แชตกับเพื่อน จิบกาแฟอ่านหนังสือ ก็สุดแล้วแต่อยากจะทำในร้านเล็กๆ ที่ต่อไปนี้เราเข้าใจตรงกันว่ามันคือพื้นที่หลบมุมหรือThird Place ของเรา ฉบับหน้ามาดูแนวคิดอื่นๆ กันนะคะ

 

 

ผู้เขียน : มัลลิกา บุณฑริก

อาจารย์คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต

สถาปนิกที่หลงไหลการถ่ายทอดเรื่องราว ความรู้และประสบการณ์ในชีวิต

มองเห็นการเปลี่ยนแปลงของสังคม วัฒนธรรม และภาพลักษณ์จากอดีตสู่ปัจจุบัน