บางแสน

บางแสนเป็นความทรงจำต้นๆ เกี่ยวกับทะเลของเด็กๆ ภาพเก้าอี้ผ้าใบพร้อมคนเดินหาบอาหารทะเลหลากหลาย ไม่ว่ากุ้ง หอย ปู ปลา พร้อมน้ำจิ้มรสเด็ด ที่พอคิดถึงต้องกลืนน้ำลายทันทีและพอโตขึ้นมาหน่อย มหาวิทยาลัยบูรพาก็จะเป็นทางเลือกสำหรับการเรียนมหาวิทยาลัยที่มีชายทะเลเป็นฉากการเรียนทุกวัน ถ้าเป็นคนที่รักทะเล ไม่ต้องพูดถึงว่าจะมีความสุขขนาดไหน

ทุกวันนี้บางแสนยังคงมีชายหาดที่สวยงามเช่นเดิม เพราะระบบการบริหารงานท้องถิ่นที่มีคุณภาพสูง ชุมชนมองเห็นความสำคัญในการดูแลรักษาร่วมกัน อาหารทะเลอร่อยๆ ก็ยังคงเช่นเดิมแต่มีร้านให้เลือกสรรมากขึ้นไม่ว่าร้านอาหารแบบพื้นบ้านไปจนถึงร้านไวน์หรู

แต่ความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดที่สุดคือการเติบโตของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ทุกประเภท ตั้งแต่โรงแรมขนาดใหญ่ ขนาดกลาง รวมไปจนถึงรูปแบบของเซอร์วิสอพาร์ตเมนต์ที่เกิดขึ้นมาเพื่อรองรับลูกค้าผู้บริหารชาวญี่ปุ่นที่มาทำงานในโรงงานย่านนี้และนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาเที่ยวได้สะดวกมากขึ้น

เมื่อหันไปมองการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ด้านที่อยู่อาศัยก็ต้องบอกว่าทุกซอกซอยของบางแสนไม่ว่าจะเป็นด้านหลังมหาวิทยาลัยบูรพาที่จะหนาแน่นไปด้วยโครงการคอนโดมิเนียมที่กลุ่มเป้าหมายเป็นนักศึกษาและบุคคลากรที่ทำงานในมหาวิทยาลัยที่มีอัตราเติบโตอย่างต่อเนื่อง เพื่อรองรับการขยายสาขาวิชาที่เกี่ยวข้องกับภาคอุตสาหกรรม หรือแนวเส้นถนนข้าวหลามที่แค่เห็นชื่อก็หิวแล้ว จะพบกับการพัฒนาโครงการทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็นอาคารพาณิชย์ บ้านเดี่ยว คอนโดมิเนียม สะท้อนให้เห็นการเติบโตของของประชากรและการค้าขายต่าง

บางแสนกับเชียงใหม่มีความคล้ายกันเรื่องแนวทางการพัฒนาของเมืองที่รองรับการเติบโตของการท่องเที่ยว สถาบันการศึกษา ความร่วมมือร่วมใจของคนท้องถิ่นในการรักษาสภาพแวดล้อม ความต่างคงมีแค่พระอาทิตย์ที่บางแสนลับขอบฟ้าที่ชายทะเล แต่ที่เชียงใหม่ลับขอบฟ้าที่ชายเขา แม้จะเป็นพระอาทิตย์ดวงเดียวกัน

ผู้เขียน  : อัญชนา วัลลิภากร

มีประสบการณ์ในแวดวงสื่อด้านอสังหาริมทรัพย์มานาน

ปัจจุบันเป็นกรรมการผู้จัดการ บริษัท โฮมบายเออร์ไกด์ (เชียงใหม่) จำกัด

อาจารย์พิเศษมหาวิทยาลัยรังสิต และจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย